مداحی کربلایی جواد مقدم با تصاویر اربعین

شکسته بالم و از پشت میله های قفس

نگاه حسرتی از دور بر چمن دارم

به روز مرگ مبادا کفن کنید مرا

که نوکرم من و ارباب بی کفن دارم

به روز مرگ مبادا کفن کنید مرا

که دخترم من و بابای بی کفن دارم

صدا زد بابا، آن دم که من از ناقه افتادم و غش کردم بابا تو کجا بودی، از ما تو جدا بودی.

گفت دخترم، آن دم که تو از ناقه افتادی و غش کردی، من بر نوک نِی بودم، کِی از تو جدا بودم.

صدا زد بابا، آن دم که مرا ظالم اظهار کنیزی داد، بابا تو کجا بودی، از من تو جدا بودی.

گفت دخترم، آن دم که تو را ظالم اظهار کنیزی داد، در تشت طلا بودم، کِی از تو جدا بودم.

این چهل روزه که پریشونم

از غمت داداش ببین که خیلی داغونم

از لحظۀ جانسوز آخر ، یادم میاد که زار و مضطر

وقتی سرت رو میبُریدن یکی میگفت غریب مادر

همه موهام داداش سپیده ، قامت من دیگه خمیده

هر کسی رسید میزد ماهارو یکی لگد یکی کشیده

… برات بمیرم ای برادر ، برادر ای عزیز خواهر …

سرِ تو رو نِی ، تن تو رو خاک

ما میرفتیم پا برهنه به روی خاشاک

بسته بودن دستای مارو ، میکشیدن گوشواره هارو

می افتادیم به روی خاکا تا میزدن هِی بچه هارو

شد بدنم پُر از نشونه ، از ضرب چوب و تازیونه

دار و ندار خیمه هارو میبُرد عدو چه وحشیانه

… برات بمیرم ای برادر ، برادر ای عزیز خواهر …

باورت میشه صد دفعه مُردم

هر دفعه که با رقیت به زمین خوردم

یادم میاد اون اضطرابو ، یادم میاد بزم شرابو

وقتی که چوب زدن به لبهات یادم میاد اشک ربابو

هنوز دلم در اضطرابه ، یادش برام خیلی عذابه

شرمندتم اگر برادر رقیه جا موند تو خرابه

… برات بمیرم ای برادر ، برادر ای غریب مادر …